Bongo jako mistyczny totem

Właściwe słowo bongo pochodzi od tajlandzkiego słowa „buang” i było adaptacją słowa popularnej, tradycyjnej fajki używanej w tym regionie. Buang był zwykle wykonany z bambusa i używany do palenia tytoniu, konopi, haszyszu czy opium. Rozprzestrzenianie się tego wczesnego bonga było przypisywane kupcom, którzy handlowali wzdłuż Jedwabnego Szlaku. Konopie w kulturach i religiach świata były wykorzystywane już starożytnym Egipcie i Chinach. Pierwsze wzmianki o rytualnych praktykach z konopiami pochodzą z tekstu Herodota – historyka greckiego z V w. p.n.e.  Nie można dokładnie określić kiedy praktyka przeciągania dymu przez wodę miała swoje miejsce, ale odkrycia archeologiczne wskazują na czasy przed naszą erą.

Pierwsze użycie bongów odbywało się w azjatyckich i afrykańskich regionach świata. Najstarszym i najcenniejszym od niedawna odkryciem są “bonga z Rosji“. Zostały znalezione w 2013 r. w grobowcu plemienia Scytów wraz ze złotymi miskami i biżuterią. Bongo, a właściwie dwa – wykonane jest ze złota i składa się z kilku elementów i złotych rurek. Historycy  nie mają wątpliwości, że naczynia były wykorzystywane do palenia opium i konopi, ale być może w tych naczyniach warzono miksturę z obu substancji. Badania kryminologiczne czarnego osadu na naczyniach potwierdzają obecność opioidów i kannabinoli.

Jedna z najwcześniejszych afrykańskich form została wydobyta z jaskiń w Etiopii i była używana między 1100 a 1400 naszej ery. W jaskini znaleziono kilka fajek wykonanych ze zwierzęcych rogów, które połączone były z glinianą ceramiką. Tworzyły w ten sposób system przepływu dymu przez wodę. Bonga odgrywały nieodzowny element rytuałów i były zwykle w posiadaniu wodza plemienia. Bonga afrykańskie bardzo często były wykonywane z drewna, gliny, oraz tykwy. Tykwa podobnie jak w kulturze australijskich Aborygenów była wykorzystywana jako część centralna – zbiorniczek na wodę.

W starożytnych Chinach można było trafić na wodne fajki z bambusa wykonywane przez wiejską ludność. Prawdziwe dzieła sztuki wykonywane były jednak z mosiądzu, brązu, srebra czy złota. Posiadały zbiorniczek na wodę, długie szyjkowate ustniki, pojemniczek na opium czy konopie z pokrywką. Niektóre egzemplarze są naprawdę ekstrawaganckie i dostojne. Materiał, z którego wykonane było bongo jak również zdobienia świadczyły o statusie społecznym. Uważa się, że cesarzowa Cixi z dynastii Qing w Chinach została pochowana wraz z bardzo cennymi trzema bongami. Wiele egzemplarzy, które pochodzą z Chin posiada porcelanowy pojemnik na wodę zdobione oplotem z metali i kamieni szlachetnych.